Verhalenuitdesupermarkt.

Ik was 14 jaar toen ik de plaatselijke C1000 binnenliep. Met knikkende knieën, zweethandjes en een verlegen blik ging ik naar mijn allereerste sollicitatiegesprek. Achteraf viel alles natuurlijk reuze mee, en had ik mijn eerste bijbaantje in de pocket.

Elke dinsdag en donderdag stond ik trouw in mijn vaste rij de groenteconserven te vullen en te spiegelen. Ik wil niet opscheppen, maar ik was altijd als eerste klaar — alles opgeruimd en wel, ruim voor de eindtijd. Het duurde dan ook niet lang voordat ik gevraagd werd om vaker te komen werken en andere rijen te leren. Zo vulde ik ook op maandag- en vrijdagochtend om 7 uur de zuivelkoeling, voordat ik naar school ging.

Ik had op die leeftijd geen idee wat ik wilde worden of gaan doen. Ik volgde de richting verzorging en horeca — iets wat ik eigenlijk helemaal niet wilde, maar toch koos omdat mijn vriendinnen dat deden. Achteraf gezien had een carrière bij de politie mij niet misstaan.

Toen mijn middelbare school was afgerond, wist ik nog steeds niet wat ik wilde. De DKW-chef van de C1000 had dit in de gaten en vroeg me of ik fulltime wilde komen werken. Ik zei ja, onder het mom van: "Nou, prima, totdat ik weet wat ik wil." En zo begon mijn loopbaan in de supermarkt — op 16-jarige leeftijd.

Iets waar ik nooit spijt van heb gehad. Iedere dag is anders, je weet nooit wat er gaat gebeuren, en het werk is zo gevarieerd dat ik me nooit verveel.

Je maakt ontzettend veel mee; een soapserie is er niks bij. In onze kantine zeggen we weleens: “Eigenlijk zouden ze hier moeten komen filmen: een real-life soap in de supermarkt.” Nou, ik kan je zeggen: je lacht je kapot. Wat hier gebeurt, is af en toe onbeschrijfelijk — van allerlei diefstallen tot ongevallen, gekke schoonmaaksessies, stroomuitval, verbouwingen, wc-papierhypes en meet & greets met YouTubers.

Supermarktwerk wordt helaas nog steeds onderschat. Dat merken wij elke dag. "Vakjes vullen en producten scannen — hoe moeilijk kan het zijn?" Ik kan jullie vertellen: dat is het dus wél. Ik ben niet alleen caissière of vakkenvuller. Ik ben inmiddels politieagente, schoonmaakster, sociaal hulpverlener, rechercheur, EHBO’er, klusvrouw, comédienne, verkeersregelaar, partyplanner, ongediertebestrijder en nog veel meer.

Met dit boek wil ik jullie een kijkje geven in wat er allemaal gebeurt en wat we meemaken in de supermarkt.